P90X’e başlamamak için ne çok bahane uydurdum kendime bilemezsiniz. Ev misafir kaynıyor ve nerede spor yapacağım? Televizyonum yok, bilgisayarın da uzaktan kumandası Gözlerim bozuk alt yazıları okuyamıyorum Çok yorgunum Kolum ağrıyor O tencerede gördüğüm mantı mı? Aslında bahanelerim o kadar gerçekçi ki aman boş ver demediğim için şuan ben bile kendime şaşıyorum. Muhtemelen misafirler gidene kadar çatı katında spor yaptığım için zıplama hareketlerini yapamayacağım ama bu başlamamak için bir bahane olamaz. Sonuçta P90X bir nazi spor programı değil, yapabildiğin kadarını yap yeter ki yap diyen bir program. İlk günüm yaklaşık bir buçuk saat bilgisayarın içine DVD’yi koysam mı koymasam mı diye düşünerek geçti, çünkü programı daha önce 30 gün yaptığım için başıma ne geleceğini biliyordum ve bu sefer bırakmayacağıma söz vermiştim kendime. Sanırım hayatımın boşa harcanmış en gereksiz bir buçuk saati idi bu. Çünkü DVD’yi koyduktan sonra zamanın nasıl geçtiğini anlamadım bile ve gerçekten çok...
1. Gün – Bahanelere Karşı…
