Sadece, büyük bir azimle hala devam etmekte olduğumu kendime ve tüm dünyaya(!) hatırlatmak istedim. Takvimimde bu kadar işaret olduğuna ben bile inanamıyorum. 3. haftamın 3. gününü şuan itibariyle geride bırakmış bulunuyorum, hani zaman su gibi akıp geçiyor diyorlar ya gerçekten de öyle aslında. Bu kadar azimle ilerleyebilmem beni bile şaşırtıyor. Artık nasıl bir motivasyon ile doluysam gözlerimi her kapattığımda kendimi programı bitirmiş ve başarmış olarak görüyorum. Biliyorum bir çoğunuz “uğraşamam ben, aman bana göre değil” diyorsunuz, özellikle de yaz ayları geride kalıp, önümüz göbeğinizi saklayabileceğiniz kış olduğunda! Fakat bebekken yürümeyi başarabileceğiniz halde hiç denemeyip, “kucakta gezmek daha kolay boş ver” dediğinizi düşünsenize. Bu da öyle bir şey, yaptıkça hazzı sizi sarmalıyor ve adeta gerçek “kendinizi” keşfediyorsunuz. Ben devam ediyorum… Var mı bana katılan? :-) İçten...