Merhaba P90X Ailesi, 48 gün geride kaldı. Ne hoş ne güzel günlerdi diyemeyeceğim… Bazı günler hem kendimden, hem P90X’ten, hem Tony’den nefret ettim… Hatta Aykut Hocanın sağlıklı beslenme ile ilgili yazıları bile sinir bozucu geldi… Bazen ise kendimi çok iyi ve mutlu dinamik hissettim. BİR GÜN DİĞER GÜNÜN ASLA AYNISI DEĞİLDİ ASLINDA. P90X’ten sıkılmam gecikmiş oldu böylece ki ben çok çabuk sıkılan biriyimdir… Tony bu işi biliyor kesinlikle, şu dinlenme haftasının olması programda müthiş bir şey. Tam enerjim bitiyor, bir bıkkınlık geliyor üzerime gerçekten sıkılıyorum ve yapamayacağım, çok yorgunum dediğim anda karın ve ağırlık çalışmadığın bir dinlenme haftası müthiş geliyor bana… Ağırlıklarımı bir kilo arttırdım bu son zamanda, hareketler basit gelmeye başladı, çok çok zorlanmıyorum diyebilirim, çok zorlanmayınca harekete ve nefesime daha iyi odaklanıyorum. Hedef belirleyebiliyorum, nefessiz kaldığım hareketlerde nefes almaya başladım… Bazen kendimi iyi hissetmediğim günler hala çok zor geliyor, psikolojinin çok büyük önemi...
O Artık Bir Yarı Çaylak
