İlk gün ve şu an: Genel olarak hareketli bir insanım. Hoplaya zıplaya yürürüm. Hatta bu yüzden benden utandığı için yola çıkmayan, “bir düzgün yürü” diye uyaranları tanıyorum :-) Hiç 25 yaşında birine yakışıyor mu, çocuk gibisin, az hanım hanımcık ol… fazlasıyla duyduğum bir cümledir. Hiç çekinmeden yolda gördüğüm çocukların hareketlerini taklit ederim. Mahallenin çocukları ile kılıç kalkan savaşı yapıp top oynarım… Hayatım boyunca hiç halkın tabiri ile “hanım efendi” biri olamadım… Bugün kaydıraktan kayıyorum, 90 yaşına gelebilirsem o zaman da; olursa torunumla kayacağım :-) Bu kadar zıp zıp olduğum için kendime güvenmiştim, bunu yaparım ben dedim. Ne var ki günde bir saat alt tarafı, yaparım ben yaa! İlk gün Karın Sinerjik DVD’sinden sonra yatağın üzerine bayılıp uykusunu almasına rağmen kesintisiz dört saat uyuyan bir ben, ilk hafta yerimden kalkmaya halim yok, her yerim ağrıyor… Allahım! Nasıl biter bu diyorum. Başarısızlık, hareketleri yapamamak dağ gibi sıkıntı...