Bugün 14 Şubat Sevgililer Günü… Sizi bilmiyorum ama şahsen Sevgililer Günü’ne çok inanan ya da aman aman önem veren biri değilim :-) Aslında biraz ticari düşünülmüş, “alın-verin, ekonomiye can verin” tarzı, yılbaşındaki hediye alış-verişinden yeni belini doğrultmuşlara tam zamanında gönderilen bir gün olduğunu düşünürüm… Ama artık madalyonun diğer tarafından da bakıyorum durumlara. Ünlü Floransa’lı düşünür Mahciavelli‘nin “Başarıya ulaşan her yol mübahtır” dediği gibi, sizi de bir şekilde egzersize başlatabilecek her yol mübahtır. Kimisi “tamam belki bu Sevgililer Günü’nü de sevgilisiz geçirdim ama, hayatımı değiştirmeye şimdi başlasam, 1 koca yılda neler yapılmaz ki, siz beni o zaman bir sonraki Sevgililer Günü’nde görün…” diyecek ve gerçekten bunu gerçek kılacak. Ya da başka birisi, “sevgilime ya da eşime verilebilecek aslında en iyi hediye, peluş bir ayıcık değil de, daha sağlıklı bir BEN’dir” deyip, bunu hayata geçirecek. Veya başka birisi de konuya bu kadar “platonik” değil de, daha “medikal”...
Tipik Bir Sevgililer Günü Yazısı… Değil!
