Başladık! Peki yarısı bitti mi? (“Başlamak bitirmenin yarısı mıdır?” yazısına ithaf) Tabiki hayır! Bu şekilde söylemek tamamen kendini avutmak olur.

Yolumuz uzun ve zor, azmimiz yerinde, hedefimiz ise harika! Yılmak yok!

Cumartesi başladım programımı uygulamaya, beklediğim zorlukta geçti, ilk yazımda belirtmiştim çok çok spor yapan bir insan değilim, ayrıca beden ağırlığım da kas oranım için biraz yüksek kaldı. Dolayısıyla barfiks antrenmanlarında 2 ve ya 3. barfiksten sonra sandalye desteğine geçtim. Şınavlar ise bazen tam beden, yorulduktan sonra dizleri de yere koyarak yarım beden şeklinde yapıldı (İtiraf köşesi: Diamond Push Up denilen şınav gerçekten fena zor). İdman sonrasında gün içerisinde çok fazla ağrı sızı hissetmedim. (İtiraf köşesi 2: İlk günden fire vermek acı bir tecrübe ama AB Ripper X’i akşama bırakıp eve çok geç geldiğim için yapamadım.)

İkinci gün ise annem kahvaltı yaparken onun bakışları altında bacaklarıma işkence etmeye başladım. Kurbağa misali (teşbihte hata yok hareketlerden biri gayet de kurbağa zıplayışı) bir o yana bir bu yana zıpladım, bacağımı havada tuttum, havlunun çevresinde koştum… Squatlar zorlayıcı, dizimde küçük bir menisküs problemi de olduğu için çok fazla eğilmeden yaptım squatları ki zaten Tony de her egzersizin hafifletilmiş hallerini gösteriyor, onlardan faydalanmak iyi bence başlangıçta! Bir önceki günün ağrıları da bugün kendini gösterdi. Sırt ve göğüste tatlı tatlı kas ağrıları hissettirdi kendilerini. Tabi aynı gün içerisinde bacaklarda da hafif ağrılar vardı.

Üçüncü gün ise (bugün) benim için önemli bir testti, çok uzun bir aradan sonra sabah spor yapmak amacıyla saatimi 06:00’ya kurdum. Bunu hayatımın bir döneminde yine yapmıştım, o dönemlerde işyerinden bir arkadaşla spor salonuna gidip yüzmeye çalışıyorduk, ama salonun uzak olması bizi caydırıyordu, bu sefer öyle bir bahanem de yok malesef, spor salonum yatağımdan 8 adım uzakta!

Erken kalkıp direkt bilgisayarı açtım, videomu hazırladım, o arada ağzıma 2-3 badem, ceviz, kayısı tarzı şeyler attım bayılmamak adına ve sonra 1 saatlik Omuz ve Kol çalışmamı tamamladım. Sonrasında hemen yumurtalı, domatesli, salatalıklı, tahıllı gevrekli kahvaltımı yaptım ve ofise geldim.

Şimdi işin acı kısmına geliyorum, bacaklarım çok ağrıyor! Plyometrics idmanının acısı 1 gün sonra çıkıyor sanırım esas şekilde! Gerçekten her adımımda hissediyorum dün yaptığım bütün egzersizleri, ama sanmayın ki bu benim canımı sıkıyor! Aksine belki de daha önceden hiç kullanmadığım kaslarım aktifleşmeye başladığı için hayli mutluyum!

Bir diğer güzellik de düzgün beslenme alışkanlığına geri dönmüş olmam. Yine önceki yazımda belirtmiştim, Haziran ayı sonrasında geçirdiğim 3 aylık diyet sürecinde sağladığım en büyük katkı “düzenli beslenmenin gayet kolay olduğunu fark etmem” olmuştu. Özellikle hafta içi şirkette bu düzene kolaylıkla dönebiliyorum. Kahvaltımı evde güzelce ediyorum, saat 10:45-11:00 arasında 6-7 adet badem, 1 fincan yeşil çay ve 1 porsiyon meyvemi yiyorum. Öğlende de şirkette çıkan tavuktan 2 parçayı yanında salata ve yoğurtla mideye indirdim. Özlemişim düzgün beslenmeyi!

Bu arada bu 3 ayda uyguladığım diyet listesi için isteyenlere yardımcı olurum, esasında kişiden kişiye değişir bu listeler ve doktor kontrolünde yapılması gereken şeylerdir ama yine de elimden geleni yaparım. Tek şartım uyacağınıza söz vermeniz! :-)

Bu akşam da AB Ripper X’le yola devam ediyor olacağım. Belirtmek istediğim güzel şeylerden bir tanesi de, şu ana kadar özel bir karın egzersizi yapmış olmamama rağmen karnımda da o tatlı kas ağrılarından var! Bu çok güzel bir hissiyat ve aslında P90X’in tüm bedene ne kadar hitap ettiğinin de harika bir kanıtı! Koç Aykut’un da dediği gibi, bu programı bitiren 5 milyon kişiden 1’inin bile memnun kalmadığını düşünmüyorum!

Bize de bu programı layığıyla uygulamak düşüyor! Yola devam!

İyi günler, sağlık ve sporla kalın!

Erdi