Merhabalar… Ben 18 yaşında hayatında yeni bir sayfa açmak isteyen bir lise son öğrencisiyim. Bu benim ilk Blog’um. Bugün P90X’te ikinci haftamın son günüydü. Egzersimi yaptım ve ben de başımdan geçenleri yazayım diyerek oturdum bilgisayarın karşısına.
Henüz ikinci haftamdayım fakat ben P90X ile tanışalı bayağı oluyor aslında. Yine hemen herkesin başına geldiği gibi ben de internette araştırma yaparken karşılaştım P90X’le. Bayağı araştırdım, sonuçlara baktım ama yine de başlamak için yeterli cesareti hemen bulamadım kendimde. Geçtiğimiz yaz başlıyorum dedim ve setimi sipariş ettim. Elime ulaşana kadar o kadar sabırsızlandım ki kargo şirketi çalışanlarını bile bıktırdım sürekli arayıp sorarak. Ve setim elime ulaştı. Motivasyonum tavan yapmış bir şekilde başladım, gerçekten istekliydim ama bir hafta sonra devamını getiremedim… Araya birşeyler girdi, bahaneler beni ele geçirdi ve devamını getiremedim. Aslına bakarsanız o bir hafta sonuçlarının beni daha da motive edip devam etmem gerekiyordu, çünkü o hafta tam 4,5 kilo vermiştim ve bu beni aşırı derecede motive etmişti.
12 Ekim 2014 günü yaşadıklarımı, yaptığım hataları tekrar düşündüm ve P90X’e başlama kararı aldım. Hemen yerimden kalkıp ilk DVD’yi taktım ve Play’e bastım. Şu an ikinci haftamdayım. Önceden kullandığım, egzersimi yapmamama neden olan bahanelerin hepsini çıkardım hayatımdan. Mesela eskiden yok saat geç oldu, yok uykum var, yok bu saatte komşu rahatsız olur gibi bahanelerle yazık ettim programıma. Ama artık saat kaç olursa olsun egzersizimi yapıyorum. Ve o DVD’yi tamamladıktan sonraki haz beni benden alıyor. Ama yapmadığım zamanki duygu da bi o kadar kötü ve berbat hissettiriyor. O yüzden sakın ama sakın ihmal etmeyin. Lütfen yarım bırakmayın, kendinize eften püften sebepleri bahane edinmeyin.
Ben henüz 2 haftalık bir P90X’çiyim. Ve bu süre zarfında -3 kilo geride kaldı. Beslenmeme pek dikkat edemiyorum ve bu yüzden rakam biraz az ama olsun, daha iyilerini de göreceğime inanıyorum. Yazıma şu çok hoşuma giden ve motivasyonumu derinden etkileyen söz ile son vermek istiyorum.
Never Give Up, Great Things Take Time – Asla Pes Etme, Çünkü Büyük Şeyler Zaman Alır.
Vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkür ederim. Tüm P90X ailesine sağlıklı günler diliyorum. Sizi tanıdığım için çok mutluyum, sevgilerle…
Hosgeldin ozman basarilar ve en kisa zmaanda mezun olman dilegi ile :))
Teşekkür ederim sağolun zaman çok çabuk geçiyor az kaldı :))
Merhaba, harikasın ve hoş geldin
Hoşbulduk çok teşekkür ederim
Merhaba 18 yas pek cogumuzun olmak istedigi bi yas. Ama hayat buna firsat vermiyor azmini kutluyor ve bi omur ayni heyecan la kalmani diliyorum.
Haklısınız bu zamana kadar hayatımı iyi değerlendiremedim , ama geç değil zararın neresinden dönersem kar, yorumunuz için teşekkür ederim
hoşgeldin başarılar şimdiden:)
hoşbulduk teşekkür ederim :)
Sana sunu soyleyebilirim : 10 yas daha yaslandiginda o bahanelerin daha da cogalacak ve yenilemez olacaklar ve sen kismen gec kalmis olacaksin.
Yapabilirsin demiyorum “yaparsin” diyorum.
Aynen öyle henüz geç değilken yapmak lazım sonra iş işten geçebilir.Çok teşekkür ederim yorumunuz için
Bu arada aramıza hoşgeldin. Umarım bir bahane falan bulmaksızın tamamlama yolunda gidebilirsin. İyi çalışmalar
Artık bahanelere yer yok , teşekkür ederim
Sana da merhabalar…
İlk Blog’un ama son olmayacak muhtemelen, çünkü çok güzel kaleme alıp ifade etmişsin kendini.
P90X’e başlayıp, mükemmel sonuçlar görmeye başlamışken, çok çeşitli kimi hayat bahaneleri ile yarım bırakmak, çok alışık olmadığımız şeyler değil… Ama senin de dediğin gibi, güzel büyük şeyler zaman alır ve bu sefer pes etmediğinde, onlara tahmin ettiğinden çok daha çabuk ulaşacaksın; buna eminim.
Başarılar…
Evet hocam ilk blogum ama son olmayacak yazmak iyi geldi devamı gelecek.Bu arada yorumunuz için de ilginiz alakanız için de çok teşekkür ederim