Merhabalar,

Uzunca bir süre yaşadığım Almanya macerası sona ermiş, büyük umutlarla döndüğüm memleket ise tam bir stress makinesine dönüşmüştü. Bir yılı aşkındır Türkiye’deydim ama hala işler yolunda değildi. Haftada iki gün de olsa gittiğim spor salonum artık yoktu.

Yoğun iş temposu, düzensiz yemek ve hele de her öğlen bol hamurla yapılmış aşırı yağlı kıymalı pideler, bedenimde hakettikleri etkiyi gururla gösterir olmuşlardı. Derken bir sabah uyandığımda oynatamadığım boynum ve hareket ettiremediğim sol kolumla kendimi bir hastane odasında buldum. Zaten var olan bel fıtığım tavan yapmış, üstüne bir de ileri derece boyun fıtığı olmuştum. Zaten doktorun çaresizce bakışı ve MR iç açıcı değildi ama “Ankara’ya gitmeli acil ameliyat olmalısın” sözü herşeyin tuzu biberi olmuştu.

Çaresizdim ve sadece evde tembellik yapıp doğal tedavi yöntemlerinin güvenirliğini araştırmakla meşguldüm. Kolumdaki güç kaybı %45’lerdeydi ve ağrılar dayanılmazdı. Gece uyuyamadığım için şu an pek popüler olduğunu düşündüğüm bir Klan savaşı oynuyor ve saldırdığım köylerden kendi acımın intikamını alıyordum. Ara sıra yazıştığımız klan arkadaşlarımızla da oyunun çok zaman aldığından ve hareketsizliğimizden sızlanmamız bir nebze olsun rahatlatıyordu; en azından farkındaydık, ya olmasaydık Allah korusun :-)

Ve ne olduysa bi arkadaş o akşam P90X yapmak için oyundan ayrıldı! Neydi bu ve nasıl bırakmıştı oyunu? İstemeye istemeye olsa da oyundan çıkıp P90X sitesine girmiştim. Mavi ve gülen gözleriyle yeni fit vucudunu cesurca sergileyen Aykut Hoca’yı gördüm. Bir iki blog okudum ve cep telefonuna sarıldım. Telefondaki sakin ses büyük bir sabırla gece yarısı bütün sorularımı cevapladı. Ve ben siparişi çoktan vermiştim…

Sonrası… Resimler bir sonraki yazıda geliyor… :-)