Neden bilmiyorum ama Rocky Balboa’yı hep motive edici bulmu-şumdur. Belki bunda, Üniversiteyi okuduğum ve uzunca bir süre yaşadığım Philadelphia’nın da etkisi vardır ki filmde onun o tırmandığı ve sonunda “Adrian!” diye haykırdığı Sanat Müzesinin basamaklarını defalarca tırmandığımı hatırlıyorum. Ama hep söylediğim gibi, P90X serüveniniz boyunca motivasyonunuzu hep ilk günlerinizdeki gibi yüksek seviyede tutmalısınız. Bu, başlamakla gerçekten bitirmek arasındaki farkı belirleyen en önemli unsurdur. Rocky’nin bu aşağıdaki konuşması pekçok kereler benim motivasyonum oldu. Siz de kendi motivasyonunuzu bulun, ve bırakmayın!

“Dünya sadece günışığı ve gökkuşaklarıdan ibaret bir yer değildir. Aksine, öyle çetin ve zor bir yerdir ki, sen ne kadar sağlam durursan dur, seni dizlerinizin üstüne indirip orada tutmak için elinden geleni yapar. Ne siz, ne ben, ne de kimse “hayat” kadar sert vuramaz. Ama önemli olan ne kadar sert vurduğun değil, ne kadar sert darbe alıp, hala ilerleyebildiğindir. İşte kazanmak böyle olur! Eğer kendine olan değerinin farkındaysan, git ve o değeri yakala. Ama gerektiğinde darbeleri alabilmeyi, ve olman gereken yerde olmadığını düşündüğünde başkalarını suçlamayı bırak. Korkaklar bunu yapar ve bu sen değilsin.

Sen çok daha fazlasısın!“

 

.