Selamlar, saygılar sevgili yağlı yahut kaslı P90X sakinleri…

Beni pek çoğunuz tanıyor. Ucundan köşesinden yaşadığım P90X macerama şahit olmuştunuz (İşte Bitti… 120’lerden 98’lere…) Sporu sadece askerde yapmış biri olarak 120 kilodan çift haneli rakamlara getirmişti beni program. Sakatlık, hastalık gibi pek çok etken tam verim almamı engellemiş olsa da, sonuç benim için hayal ettiğimin ötesindeydi. İkinci tur için ne kadar hevesli olsam da, gündüz saatlerinde gelen o arzu ve istek, akşam saatlerinde yerini “aman be yaaa ne sporu şimdi“lere bıraktığı için çok istesem de başlayamadım.

Bir kere tam teşebbüste bulundum, hatta 1 hafta kadar yaptım ama, olmadı olamadı. Gururla ikinci tur sonuçlarımı paylaşmak varken, günah çıkartıyorum şu an :-) Hayat kolay değil, herkes gibi benim de bir sürü engel çıkıyor karşıma, belki pek çoğunuzdan daha ağır bir iş hayatım var ama kesinlikle ve kesinlikle bahane değil !!!

“Günde 1 saat spora ayıramamak” diye bir şey yok “ayırmamak” var. 1. turdan bugüne 1 yıldan fazla zaman geçti ve bu süre içinde 3 tur daha bitirebilirdim. Haliyle şu an size baklavalarımın eninden boyundan falan bahsediyor olurdum ama olamadım.

Bugünlerde “geleneksel tekrar başlama günleri” arefesindeyim gibi hissediyorum. İçimde bir ateş var ama eve gidince o spor çocuğundan eser kalmıyor malesef :-) Fazla uzatmadan sosyal mesajımı verip, “befor & after” videeoları izlemeye gideceğim. Akşama kadar motivasyonla dolup taşacağım ve akşam eve gidince yine aynı senaryo devam edecek. Bu filmi bir yıldır aralıklarla izliyorum hala sıkılmadım hayret !!!

Evet size son sözüm;

İnsanın kendine yapabileceği en büyük iyiliği yapın ve vücudunuzu ödüllendirin. Midenizi değil. Spor yapın (yapamadı).

Not: Aykut Hocam telefon numaranız mı değişti yoksa beni sevmiyor musunuz??? :-)