Arkadaşlar Selam, Kendi tablomda gördüğünüz üzere P90X maceramın ilk ayı bitmiş bulunuyor. İlk hafta biraz ağrılı olmasına rağmen iyi geçti. Bir başladın mı artık duramıyorsun! İş yerindeyken bile eve gidip play tuşuna basmak için sabırsızlanıyor insan. Motivasyon da çok önemli tabi, her gün siteyi ziyaret edip çeşitli şeylere bakıyorum ve kendimi motive ediyorum. De-motive olduğum da oldu, halı sahada sakatlanıp yan diz bağlarımı zedeledim, bacak çalışamadım tabi ama sırt antrenmanı vardı onunla devam ettim. Keşke sadece sakatlık olsa, programın 3. haftasının ortasında eşim düşük yaptı maalesef, 2 gün hastahanede yattı. Ben tabii geceleri eve gidiyordum ve program tablom göz önündeydi. Gözüm tabloya ilişti, “ne programı yaa” dedim, üzgündüm, düşünceliydim ve sinirliydim biraz… Ama düşününce toparlandım. Tamam bu olay çok kötü bir şeydi ama kafamı biraz dağıtmak için zor da olsa starta bastım, üzüntümü sinirimi pozitife çevirdim ve aksatmadan programa devam ettim. Sırt çalışıyordum, düşüne düşüne ve...
Bahaneleri Bir Kenara Bırakın ve Harekete Geçin!
