Öncelikle Herkese Merhaba,

İlk önce kendimi tanıtmak istiyorum. İsmim Özkan, üniversite öğrencisiyim . Günümün 3’te 2’si eğitim, ders ve uyumak ile geçiyor. Sabit bir maratonum vardır. Sabah 8:30’da ders başlar, akşam 17:30’da biter; devlet mesaisi gibi :-) Geri kalan saatlerimde ders çalışıyorum.

Kısaca kendimi tanıttıktan sonra nasıl bir tempoda hayatım olduğu hakkında az bir şey fikriniz olmuştur. Kendime ait tarihten kalma 13 inch ekranlı bir laptop var. Ekranı o kadar küçük ki görseniz hak verirsiniz. İşte onunla antrenman yapıyorum. Bu laptop benim sevgilim, benim arkadaşım, benim can dostum oldu son 21 gündür. 21 gün muhabbetini az sonra açıklayacağım.

Geçmiş zamanda salonlarda o kadar çok vakit geçirmeme rağmen hiç bir sonuç elde edememekten  yana yakınır dururdum. Standart hep aynı şey ve haftanın sıra gelen günleri hiç aksamazdı, bir müddet sonra insana bıkkınlık geliyor. Ve kendimi bir gün dikkatli bir şekilde aynada seyrediyorken kendimden şüphe ettim ve bunun benim vücudum olmadığına ikna etmeye çalıştım. Ardından bir araştırma çabasına girdim, internette P90X ile tanıştım. Hem de çok fazla araştırdım, gerek yabancı sitesinde gerek türk sitesinde baktım araştırdım ve hoşuma gitti. Başarı hikayelerini okudukça beni benden alan bir yanımı canlandırdı. “NEDEN SIRADAKİ BEN OLMAYAYIM?!”.

Daha sonra yukarıda belirttiğim gibi salon arkadaşlarıma programdan bahsettiğimde, hiçbir arkadaşım P90X’e iyimser bakmadı, daha önce duymadıkları için kötümser davranışlar sergilemeye başladılar bana . Ağırlıksız vücut mu yapılır veya 10 kg ile çalışılır mı, bize bak gibi itici kelimler ile aslında beni kendilerinden soğuttuklarının farkında değillerdi tabii. Bu kişiler, yıllarca salonlarda çalışmış, semtimde neredeyse her gün gördüğüm kişilerdi. Tabii bunlar beni yıldırmadı ve Aykut Hocam ile tanıştım. Bana sistemi anlattı ve resmen mest oldum, o an beni cesaretlendirdi. Hemen başlamak istiyordum ama malum öğrenci olduğum için ek gelir bir kaynağım yoktu. 1,5 ay gibi bir süre zarfında beklemek zorunda kaldım, seti alamadım, kısmet olmadı diyorum ben buna. Gerçekten zor bir ailenin çoçuğuyum. Ben aslında Hybrid Programı’nı almak istiyordum lakin ona yine param çıkışmadı. Olsun diyerek P90X almaya karar verdim .

Şimdiye kadar kendimi, P90X ile nasıl tanıştım ve nasıl başladım, bunları sizlere anlattım. Yani anlayacağınız, P90X’e zor bir şekilde başlama şerefine nail oldum. Şimdi sıra 21 gün olayına geldi. Evet arkadaşlar şimdi benim 0’dan 21. gün’e kadar olan serüvenimi anlatayım.

Beslenmeme o kadar çok dikkat edememe rağmen resimlerde gördüğünüz forma geldim 21 günde. 21. günün sonunda Recovery Haftası’na geldiğimde o meşhur bilgisayarımın ekran kartı arızalandı ve 5 gün bekledim yapılmasını. Geldikten sonra sadece Kenpo-X yaptım, başka bir şey yapamamış oldum Recovery Hafta’mda .

Gelelim bu ilk 3 haftada neler oldu. Üstadımız Tony’in söylediği her şeyi yapıyorum, fakat beni en çok zorlayan şey Yoga-X oluyor :) Malum herkes aynı dertten muzdarip sanırım :-) Daha sonra en çok sevdiğim antreman P90X’in 2 numaralı Plyometrics – Zıplama Antrenmanı. Ve beslenmem o kadar iyi olmamasına rağmen sadece antrenmandan sonra 3 tane çiğ yumurtayı çırpıp light süt ile karıştırıp içiyorum. Beyaz ekmek kesinlikle kullanmıyorum, sadece Halk Ekmek’ten aldığım tam buğdaylı ekmekeği yiyorum. Zaten yağlı, tuzlu ve şekerli hiç bir şey tüketmiyorum. Hele ki şeker 5 yıldır hayatımda değil. Ve Aykut Hocamın bana göndermiş olduğu beslenme takvimime ne kadar uyarsam artık o kadar.

Evet arkadaşlar elimde olan imkanlar ve kendime inancım sayesinde bu kadar yol kat ettim. Antrenman saham maalesef çok dar ve küçük, hiç bir arkadaşımın bahane aramasını istemem sadece KENDİNİZ OLUN. Bu benim ilk Blog’umdu, 2. ay güncellemesinde çok güzel sonuçlar ile görüşmek üzere. Resimler de biraz absürt olabilir, acemi resim çekilişi işte, şimdiden özür dilerim.

Kendinize bir söz verin  ve inanmaya başlayın…

Özkan’ın 21+1 Gün Sonuçları…