Selamlar P90X Ailesi… Aranıza yeni katıldım. Öncelikle Aykut Hocamı ve her biri ayrı bir destan niteliğinde olan, P90X maceralarını bizimle paylaşıp, en azından benim harekete geçmem için vesile olan tüm arkadaşları teker teker tebrik ve taktir ettiğimi belirtmek isterim.
P90X’e başlamadan, önce sağlıklı beslenme kısmına başladım. Yaşamak için yemek yerine, yemek için yaşamak felsefemden bu kadar kolay vazgeçebileceğimi inanın hiç tahmin etmemiştim. Yaklaşık 1 haftadır sıfır şeker, sıfır ekmek, sıfır tuz, haliyle sıfır asitli ve işlenmiş meyve suyu olarak devam eden imtihanımda, meyveleri almaya başladım diyebilirim. 1 haftada 2 kilo kadar fazlalığımdan kurtulduğumu belirtmek isterim. Bu süre içinde anladım ki, ben aslında çay değil şeker tiryakisiymişim. Evet günde 12-13 bardak, hatta fazlasını içen ben, bir hafta boyunca toplasam 10 bardak çay içmedim. Şekersiz çok anlamsız bir içecek oldu çay benim için. Ben çayı değil içine doldurduğum şekere müptelaymışım meğer.
Yine ekmeksiz geçen öğünler, benim için yerine getirilmesi gereken rutin görevler olmaya başladı. Yani yemek yemem lazım, yemek getirin, yerim bu gezegeni modundan çok kolay çıktım. Meğersem benim açlığım ekmeğe imiş. Taze sıcacık, çıtır çıtır o ekmeği 15 dakikada ortadan kaldırmak kendime verdiğim en büyük cezaymış, bunu da yeni öğrendim.
Dün Plyo-X ile P90X macerama başlamaya niyet ettim ama ne büyük bir hata ettiğimi 30. dakikada kum torbası gibi salonun ortasına devrilince anladım. Kendimi hiç bu kadar aciz ve çaresiz hissetmemiştim. Hoşuma gitti aslında. İnsanın harekete geçmesi için düşmesi gerekir bazen. Şu an Halil Sezai modunda “İsyeaaaaaannn” diye bağıran bacaklarımın bağımsızlığını ilan etmelerine ramak kaldı. “Böyle zulüm edilir mi, n’aptın sen? Ne güzel yağ bağlayıp gidiyorduk” diyen göbeğimle de bu akşam yüzleşeceğim inşallah.
33 yaşında, 190 cm boy, 120 kilo biri olarak, hayatımın geri kalanını yağ bidonu gibi geçirmeye hiç niyetim yok. Acayip gaza geldim ve düştüğüm yerden kalkıp devam etmeye kararlıyım. Ev halkının “n’apıyosun sen? Delirdin mi?” bakışlarına aldırış etmeden, kendim ettim kendim buldum türküsünü çığıra çığıra, bu göbekten kurtulacağım.
Son söz olarak; SENİ ÖLDÜRMEYEN ŞEY GÜÇLÜ KILAR :) P90X ÖLDÜRMEDİĞİNE GÖRE, GÜÇLÜ KILACAKTIR BİZLERİ.
Herkese çıktığı bu yolda başarılar dilierim. Allah utandırmasın…
Yazin cok samimo ve guzel olmus ayni kaderi ben bundan tam 4 ay once yasamistim bende 190, boy 132 kilo vardi ;)) amasimdi mezun olmama cok az kala 6, gun kaldi ve verilen 22 kilo varr 111 kiloyum ve gercektende hayatimin donum noktasiydi onceden oz guvenini kaybeden vee sisman yagli vucudumlaa sanki hayata kusmus bir teoman vardi ama simdi gercekten cevik guclu vee zayif biriisi oldum eskide n kosmayi vok severdim kosamazdim sismanliktan oturu su anda hemen hemen hergn 6 ila 8 km kosiyorum tek tavsiyem lutfen birakmayin hersey eliniz de sadece play tusuna basin yeterli hadi bakalkm fotolarinida paylasirsin bizlee merakla bekliyoruz
Cesaretlendirici yorumun teşekkürler Teoman. Dün 3. günümdü, göğüs ve kas çalışırken anladımki kollarım vücudumu taşımıyor. Ne kadar utanç verici birşey… Önce karamsarlığa kapıldım ama sonra ekstra motivasyon oldu benim için. O barfiks ve şınavlar nizami hale gelene kadar durmak yok dedim. Bugün kollarımda ve sırtımda beliren o tatlı kas ağrılarıyla mutlu oldum. Ben her ne kadar boşa debelendiğimi düşünmüş olsam da bu ağrılar çalışmamamın işe yaradığını gösteriyor bana. az olsun bizim olsun :)
selamlar. benim ilk bir ayı doldurmama sayılı günler var ve benzer şeyler yaşıyoruz:) her antrenmandan sonra sırılsıklam bir tshirt, titreyen bacak ve kollar ve yanan bir karın. sana tavsiyem antrenman içinde aktif dinlenip dvd nin sonunu getirmen. Tony nin dediği gibi biz 25 yapıyorsak siz de 25 yapcanız diye birşey yok hareketi doğru yapın ve en iyi şekilde yapın. Ben P90x i seçerek doğru yaptığımı düşünüyorum umarım sen de 90 günün sonunu getirip ideal vücuduna kavuşursun.
hoşgeldiniz :)yazınız çok samimi olmuş sakin vazgeçmeyin…
Saolun hocam.çok ta bırakmayın siz. Arada sırada yoklayın :) Keza her an okuyom ben yeaaa deyip kaytarabilirim.
Selam Srgl,
Ok, seni rahat bırakacağım da… ilk başlama macerasını çok güzel anlatmışsın, onu söylemeden geçemedim :-)
Ve Nietzsche’nin sözüne ben de her zaman katılmışımdır…
Başarılar.