Bundan yıllar önce tesadüf eseri P90X ve Aykut Hocamla tanıştık. Hatırı sayılır bir süre araştırma yaptıktan sonra siparişi verdim. Diyorum set bir gelsin şöyle olacak, böyle olacak… Programı da nasıl hafife alıyorum görmeniz lazım; 90 gün değil mi sonuçta! Günde bir saat ne ki, neler neler… Bir yandan da diyorum madem program bu kadar etkili, neden bütün insanlar bunu yapmıyor, acaba abartılıyor mu falan derken set geldi.

Hemen taktım ilk DVD’yi. O da ne! Core Synergistics, dakika 20 tüm düşüncelerimi geri aldım :-) 2 saat geçti ben bitirene kadar. Sabah bir uyandım kıpırdayamıyorum, vücut iptal. Zar zor yataktan kalkıp kampüse gittim. Akşam büyük bir sürpriz daha; Pylometrics! DVD’nin yarısında durdurup düşünüyorum; Aykut Hoca’yı arasam paramı iade eder mi acaba diye :-) 1 hafta öyle böyle bitti. 8. gün Chest & Back ve Karın Parçalayıcı. Başlarken çektiğim şınavın yarısını bile çekemedim, sinirlendim kendime, videonun ortasında dedim bu iş bana göre değil. Kapadım bilgisayarı, DVD’leri paketledim kaldırdım dolaba, 1 haftada zor kendime geldim :-) Ardından defalarca başladım bıraktım (bir ara 40 gün devam ettim, sınav haftası gelince yine bölündü), spor salonuna gittim falan filan bir baktım 5 yıllık fakülte bitti bizim P90X’te tık yok :-)

Okuldan sonra yaparım diye avuttum hep kendimi, sonra dedim ben bir askere gidip geleyim. 95 kiloyum, 1 ay var gitmeme. Sürekli birileri bana bir şey yedirmeye çalışıyor. Ye askerde bir daha bulamazsın, al böreği ver çöreği büyük gün geldi. Ocak 2015… Bu arada yedek subay olarak gidiyorum askere. Gittim acemi birliğime asker tartıyor herkesi. Abi çık dedi, çıktım kantara elle ayarlamalı olanlardan, dijital değil. Dedi abi ayarı bozuldu herhalde bir daha çıksana, çıktım asker elimi sıktı. Abi tebrik ederim rekor sende dedi. İnanamıyorum! Ömrümde ilk defa 3 haneli rakamları gördüm, 104 kiloyum!!! İçimde fırtınalar koptu, zaten moralim bozuktu tamamen alt üst oldu, kendime ne hakaretler ettim duymanız lazım.

Acemilikten sonra hemen spora başlamadım, biraz yememe dikkat ettim, en son 96.2 kilo iken yazın t-shirt’ü giydim annem dedi ki, oğlum kilo ver çok kötü görünüyorsun. İşte bu bardağı taşıran son damlaydı. Aykut hocamı aradım hemen. Hocam ben şu gün başlayacağım, şunu yaparım, bunu yerim, sanki ilk turu bitirmiş gibi bir de soruyorum bitince ne yapacağım. Aykut hocam hep tek kelimelik cevaplar veriyor. En son soruma sen bir ilkini bitir dedi (bitireceğime inanmıyor gibi geldi bir an bana). Sitede anlatılan ile benim konuştuğum farklı birimi diye düşündüm, moralim de bozuldu hafiften. Sonra dedim ben de bu programı bitireceğim herkes de görecek.

Ramazan ayının tam başındaydım. Ramazandan sonra mı başlasam dedim ama gittim odama düşündüm, bu hayatta önceliklerim, hedeflerim neler, neler benim için önemli diye ve bu düşünceler bana 90 günlük süreçte hep destek oldu. Ne zaman bugün yapmasam mı acaba veya şunu yesem mi acaba diye düşündüğümde direk aklıma önceliklerimi getirdim. 5 dakika mutlu edecek pasta mı? Bugünkü sporu bırakıp 1 gecelik gezip tozma mı? Yoksa bir ömür mutlu edecek fit bir vücut mu? İnanın hep fit bir vücudu seçtim. İyi ki seçmişim.

Biliyorum çok gevezelik yaptım ama ne kadar ümitsiz bir vaka olduğumu belirtmek istedim. 90 gün hiç kolay geçmedi arkadaşlar ama şöyle de çok sevdiğim bir söz var: “Hiç kimse başarı merdivenlerini eli cebinde tırmanmamıştır”. Üniversite hazırlık kitabımın kapağında yazardı :-) Başlangıçta kötüsüyle sonlara doğru iyisiyle 90 günü bitirdim. Sonuçları resim olarak da aşağıda görebileceğiniz için tek tek yazmıyorum. İnanın o son gün geldiğinde fotoğraf  çekip ilk gün fotoğrafıyla karşılaştırıyorsunuz ya bütün acılara zorluklara değer. Herkese bu duyguyu yaşamasını tavsiye ederim.

Bir de şu var; o son gün fotoğraflarını Aykut hocaya atıp, bütün başlayıp bırakanların verdiği üzüntüyü  yok ettiğiniz an işte o sitede anlatılan melek gibi Aykut Hoca bir anda ortaya çıkıyor :-) Siz ona 1 adım giderseniz o size 10 adım geliyor. Samimiyetinden dolayı, her zor zamanda saçma da olsa sorularımıza cevap verdiğinden dolayı (çok çok saçma olanlara cevap vermediği de oldu şimdi yalan olmasın :) , kendine güveni olmasa bile kendine güvenmeyi öğretip sayısız insanın hayatını hep pozitif yönde etkilediğinden dolayı, her şeyden önemlisi sabrı ve güler yüzünden dolayı hepinizin huzurunda kendisine en içten şekilde teşekkür ederim.

Son olarak şunları söylemek istiyorum. Bu yazım çok gecikti ama şunu anladım ki blog yazmak hiç kolay değilmiş. Şu an Hybrid programının 2. ayının ortasındayım. Nasipse 17 Şubat’ta onun da sonuçlarını sizlerle paylaşacağım. Herkese fit bir hayat dilerim. Yeni yıl da geldi haydi arkadaşlar artık ertelemeyi bırakalım ve 2016 bizim yılımız olsun :-) Bence bu yıl piyango bileti almak yerine herkes bir P90X seti edinsin, çünkü sonuçta büyük ödülü kazanmanız garanti :-)

Kerem’in Önce & Sonra’ları…