Eskiden sabahları yataktan kalmak istemezken, bütün vücudumu kaplayan (tatlı) ağrılara rağmen en sevdiğim uyanma şarkısını iPad’imde açarak (Günaydın sevgilim ne güzel bir gün, değil mi?) güne gülümseyerek başlıyorum; deyim yerindeyse yataktan artık fırlayarak kalkıyorum.
Normalde otobüste uykulu gözlerle iş yerime varırdım ve afyonumun patlaması ancak saat 10’u bulurdu. Artık sekiz buçukta iş yerinin oradaki kafede olup kitap okuyarak, çayımı içip sabah serinliğini vücuduma işliyorum ve “yaşadığımı” hissederek iş yerine giriş yapıyorum.
Eskiden tabağımı makarna veya pilav ile doldururken şimdi salata bar için en büyük tabaklardan istiyorum ve bunu “rejim yapmalıyım” psikolojisinde gerçekleştirmiyorum, gerçekten salata yemek istiyorum. Kahvemi krema ile tatlandırırken artık küçük sütlerle şereflendiriyorum. Arkadaşlarım iş çıkışı bir şeyler yeyip içmeye giderken ben koşarak eve geliyorum ve sporumu yapıyorum. Garip gelebilir ama telefonla bile artık çok fazla konuşmuyorum, çünkü bu benim hayatım ve boşa harcayacak zamanım yok. Aptal Facebook oyunları da oynamıyorum ayrıca.
Normalde yoğun bir yalnızlık hissederken artık sadece huzurla anı yaşıyorum. Kafama ne işteki olayları, ne de çevremdeki olayları takıyorum. Yaşamanın tadını çıkarıyorum sadece; nefes almanın, duyabilmenin, hareket edebilmenin. Sanırım P90X’i bitirince ilk işim kendime Hindistan tatili vermek ve orada arınma yapmak olacak :-)
P90X’de henüz 2.haftam 2.günüm, ilk haftaya göre bütün hareketleri eksiksiz ve aynı ritmde yaptım ve ne kadar yorgun olsam da keşke bir 20 dakika daha sürseydi dedim. Ama DVD’yi koyduğumda yaşasın bu kısa bir DVD diye sevinmiştim bunu da itiraf edeyim.
Son olarak yaklaşık 4 gündür hiç kabus görmediğimi de eklemek isterim. Bunun P90X ile ilgisi ne derseniz ben olduğunu düşünüyorum. Çünkü iç huzur insanı alt benliğindeki korkularından uzaklaştırır.
Bir yerlerde bir şeyler sanki hızla iyi yönde değişmekte…
İçten
Aman dikkat Halil, program bitene kadar sakatlanmak ve hastalanmak yok:)
İyi dileklerin için teşekkürler, çok şükür ki atlattım. 2 hafta’yı tekrar’dan alıyorum ilk 2 gün bitti program 1 hafta ileri atmış olabilir ama bu bende +1 daha fazla hırs ve azim oluşturdu. Keep Going :)
Motivasyon Motivasyon Motivasyon! Geçmiş olduğumuz salı akşamı sabah spor’umu yaptıktan sonra akşam 9-10 klasikleşmiş halı saha maçına katıldım ve sonuç şiş bir bilek 2.hafta olarak sadece p.tesi ve salı spor’umu yapabildim diğer günler üstüne bile basamadım malesef. Bu p.tesi’yi yeni 2.hafta ilan ettim baştan alıcam 1 hafta kaybım oldu ama bu beni yıldırmayacak ben kararı bu yönde aldım ama aykut hocam acaba bunda bir sakınca varmıdır diye de ayrıca sormak istiyorum.
İçtencim, harikasın. Ben üçüncü haftamda hafif bir motivasyon kaybı yaşadım, sebebi sağlık problemleri ve yaşadığım ciddi baş ağrıları, halsizlik. Maalesef dün fire vermek zorunda kaldım çünkü yemeğimi bile saat 10.30 da yiyebildim.
Senin yazını da okuduktan sonra, bugün iş çıkışı eve gidip Pylometrics ve ardından da akşam devam günü yaparak açığı kapatmayı planlıyorum. Pazar günü de sabah uykumu alıp güzel ve sağlıklı bir kahvaltıdan sonra önce bir film izleyip ardından sporumu yapıp sonra da ev işleri ile ilgilenmeyi planlıyorum. :-)
Sevgiler,
Ara sıra hepimiz motivasyon düşüklüğü yaşıyoruz, geçen iki gün ben de hastaydım ama arada ki açığı kapattım, vaz geçmek pes etmek yok:)
Senin başarın benim de başarım.
Bu yazı hakkında her şeyi anlatan tabi benim için tek bir kelime MUTLUYUM
P90X insana gerçekten mutluluk aşılıyor ve yaşam enerjisi veriyor, çünkü kendin için bir şey yapıyorsun ve düşmanın da dostun da sensin.
Ben bu programa başlamadan evvel deyim yerindeyse suskun,agresif ve asosyal birisiydim,spor salonuna zor gider ve aynı hareketleri tekrar tekrar yapmaktan bezmiştim.. hoşlandığım kıza gidip seni tanımak istiyorum bile diyemiyordum :)) şu an 2.haftamı tamamlamış bulunuyorum ve inanılmaz enerji dolu hissediyorum gece rüyamda bile kenpo yapıyordum sabah olsunda idman yapayım diye erkenden yatıyorum artık :) ve son olarak hoşlandığım kızla beraberiz şu an,onuda P90X e başlatıcam inşallah :))))
Waouwwww. ..!
Harikasın :)
Anlattığınız hikayeden gerçekten çok etkilendim hocam, ama işte bu P90X, gerçekten insanın yaşamını değiştiriyor, hayata pozitif bakmamızı sağlıyor. Ve biz pozitif olursak evren de bize olabildiğince eli açık davranır.
Bunlar anlattıkların P90X’in sana kazandırmaya başladığı çok güzel etkiler. Bunları ve benzerini P90X’i düzenli takip etmekte olan hemen herkes yaşar.
Bu yüzden biz P90X’e “Hayat Transformasyon” programı diyoruz. Çünkü gerçekten öyle.
Bir örnek de ben vereyim. Eskiden işyerimde bir arkadaşım vardı. Her sabah karşılaştığımızda ve nasıl gidiyor diye sorduğumda “ne olsun, ne yapalım, gelip gidiyoruz işte, off puff” tarzı cevaplar verirdi. O, senden naber diye sorduğunda ise verdiğim enerjiden (ki sabahın 5:45’te kalkıp, P90X’imi yapıp öyle işe gelmekteydim) çok etkilenmiş olacak ki, sırrını sordu bir gün. Ben de P90X’ten bahsettim.
Şimdi o arkadaşım tanınmaz halde! Sadece fiziken değil değişim… Ama o miskin insan gitti, yerine cıvıl cıvıl, hayat dolu, özgüvenli, bambaşka bir insan geldi.
Uzun yıllardır eşiyle çocuk sahibi olmaya çalışıp olamıyorlardı, nice tüp bebek denemelerinden sonra bile. Ve ardından naturel bir şekilde çocuk sahibi de oldular. O ve eşi bunu bile P90X’e bağlıyorlar! Yorum yok ama çok da haksız olduklarını düşünmüyorum.
Sana programın devamında çok başarılar…