Her gün canını dişine takıp, alın terini matlarına şıp şıp diye değil, sular seller gibi akıtan tüm P90X Ailesine merhabalar…

Bir ayını bitirmeye çok yaklaşmış, sadece 3 günü kalmış bir P90X çaylağı olarak, biraz gevezelik yapıp hem kendimi motive edeyim, hem de bugün neler yapmışım gözden geçireyim dedim…

Efendim “Karın Sinerjik” denilen antrenmanı yapmayalı oldukça uzun bir zaman olmuştu, benim programımın ilk gününde vardı yalnızca. Önceki denememde yarım bıraktığım tek DVD olan zıplama antrenmanından daha çok zorlandım diyebilirim. Vücudum hareketleri unutmuş haliyle, arada bir iki saniyeliğine de olsa kanepeye yıkılıp sonra direne direne kalkıp diğer ki hareketleri kaçırmamak için nasıl debelendiğimi bir ben bilebilir… diyeceğim ama :) bunu herkes yaşıyor (yalnız hissetmemek mükemmel bir şey).

Başlamadan önceki kaytarma belirtilerini bugün de yaşadım. Bunları özelikle anlatmak istiyorum ki bitirdiğimde inşallah bir aksilik olmazsa bitireceğim, kimse 90 gün boyunca şahane istekli, harika bir motivasyona sahip olduğumu düşünmesin. O yüzden motivasyonu düşen, egzersizleri yapmak istemeyen, bunun için her türlü bahaneyi yaratan, yarın yaparım, bugün yorgunum… gibi arkadaşlar varsa üzülmesinler. Benim kaytarma belirtilerimden bahsetmek isterim; normalde bugün için planım kahvaltıdan 3 saat sonra, 40 dakika aralıklı bir koşudan sonra eve gelip Karın Sinerjik yapmaktı. Fakat o süre kahvaltıdan sonra 5 saate uzadı. Bu zaman dilimi içerisinde siteden bir çok yazı okudum, kendimi antrenmanı bitirmiş olarak hayal ettim. Kalktım, yeniden oturdum, sürekli bir şeyler atıştırmak istedim, elime vurdum. Sitede ilk kez okuduğum yazılara yorum yaptım vb vb vb… Bu benim ismine “KAÇARKEN YAKLAŞMAK” dediğim bir metod. Antrenmanı yapmak istemedim, 2 saat erteledim, bu daha da uzun olabilirdi fakat yapmak istemediğim o şeyin çevresinde dönüp durarak kendi üstümde bir nevi baskı yarattım ve günlük planımı zamanlama hariç aksatmadım.

Bir başka dikkatımı çeken nokta da şu; eğer gerçekten aşırı kilo problemi olan biri olsaydım, daha fazla motive olurdum diye düşünüyorum. Sonuçları çok daha hızlı alabildiklerini gözlemledim, acaba bu gözlemim ne kadar mantıktı bunu sizlere bırakıyorum.

Her DVD’yi taktığımda içerisine düştüğüm bir sendroma dem vurmalıyım. Başlangıçta ilk 10 dakika başlamış olma kararlığını göstermenin mutluluğunu yaşıyorum. Sonraki 20 dakika bu mutluluk biraz azalıyor. Ardından gelen 20 dakikada gözüm sayaca takılıyor ve sık sık bitsin artık sendromu yaşıyorum. Ardından göz açıp kapayana kadar bitiyor ve işte arkasından gelen his mükemmel daim mutluluk :)

Bazı DVD Sonlarındaki Plaj Görüntüleri: P90X sübliminal mesajlarıdır bence, izlemeyi en çok sevdiğim yer, yarın için bilinç altıma gerekli motivasyonu enjenkte ediyor resmen :) Zorlandığı belli ve ferah bir nefes sesi geliyor, o da acı sonrası mutluluğu çağrıştırıyor. O kısmı dönüp duran bir cismi takip eden kedi kadar dikkatli izliyorum diyebilirim…

Kahvaltım: Her gün aynı olmamakla birlikte günün menüsünde yağsız ve tuzsuz patates püresi, kırmızı biber turşusu ve kabak yemeği vardı (yağsız salçasız ve tuzsuz). Bir de kırmızı biber turşusu, su ve erik; ara öğünlerde de dolapta paketlenmemiş ne varsa yedim.

Bebek maması: tüketmeyi oldum olası seven biriyim. Bebekler için meyve ezmesi ek gıdalar oluyor, besin değerleri gözüme hoş geldi, ne kadar doğru bilemem ama katkısız yazmışlar? Yiyerek doğru mu yaptım bilmiyorum.

Yeme İçme: konusunda ilk denememe rağmen çok çok özen gösteriyorum, bunun nedeni de can sıkıntısından sitedeki yazıları tekrar tekrar okumam. Beslenme konusunda hiç azımsanmayacak çok faydalı bilgiler var, ilk seferde bu kadar es geçerek hata etmişim.

Tüm sosyal paylaşım hesaplarını kapatmış ve sadece bu işe yoğunlaşmış biri olarak artık Facebook değil P90X-Türk bağımlısıyım (bazı bağımlılıklar faydalıdır). Programı bitirene kadar site üzerinde tribe girmeyi planlıyorum. Dersler de olmadığı için çok müsaitim :)

Sabrı ile tanıdığımız, her soruya yeni yine ve yeniden cevap veren Koç Aykut’umuz artık blog yazma ne olur Müge diyene kadar durmaya pek niyetim yok! :)

Bilinç altımın haykırışı: Bloglar’da “annem ne yapıyorsa akşam ondan yiyorum” yazan P90X’çileri kıskanıyorum (annemin yemekleri burnumda tütüyor).

Yenilik: 1 hafta sonra egzersizleri köyde, açık havada, bahçede, özgür özgür yapabilirim… Bu beni çok mutlu ediyor. İstediğim gibi zıplamak hoşuma gidecek.

Buraya kadar okumayı başarabildiyseniz umarım arada size de katkısı olacak ayrıntılar bulabilmiş ya da iyi hissetmişsinizdir kendinizi… P90X ile sağlıklı ve zirvede kalın.

Not: Neden tartıda fazla kilo vermediğimi görsel olarak en net şekilde algılamamı sağlayan resim; Aykut Hocamız da dün başlığında gayet net bir biçimde değinmişti. Spor yaparak kas kazanmaya devam o zaman :-) Kilo almak gitti ve kas almak geldi…