Herkese Merhabalar…

Öncelikle biraz kendimden, P90X ile tanışma serüvenimden bahsetmek istiyorum. Geçen sene lise son sınıf öğrencisiydim, sınav temposu falandı derken 1 yıl içerisinde tam 23 kilo aldım. Evet, ben de nasıl oldu bilmiyorum :) Sene içerisindeki iştahıma ve yeme düzenime bakılırsa pek de imkansız durmuyordu tabii o ayrı konu. Geceleri gizlice sipariş edilen burger menüleri mi dersiniz, nefes almadan yenilen çikolatalar mı dersiniz…

Bir anımı paylaşmak istiyorum yeme düzenim ile alakalı, durumun vehametini daha iyi anlatabilmek için. Gece 2 gibiydi, pizza siparişi vermek için numarayı aradım, büyük boy 1 pizza istiyorum dedim, “kaç kişisiniz ona göre daha iyi yardımcı olabiliriz” dediler. Tek kişi deyince “ciddi misiniz” dedi karşıdaki kadın da haklı olarak, ben de böyle bir tepki beklemiyordum. Yani 23 kilo almak için hatırı sayılır bir emek harcadım, bu konuda hakkımı yiyemem :))

İşte böyle bir düzensizlik içerisinde seneyi tamamladım. Sınav bitti, aynaya baktım, yeni birisi vardı karşımda sanki. Sene boyunca arkadaşlarım kilo sana çok yakışıyor falan derdi. Ben de hiç aldırış etmedim açıkçası. Aynaya baktığımda o yeni kişiyi hiç sevmedim, tanışmak da istemedim. O andan itibaren hayatımın bu güne kadarki kısır döngüsünün de temelini atmış oldum. “Kilolar ile barışık olmak”, bu ifadeye de hiç alışamadım, kabullenemedim. Her şeyi geçtim kilo göz zevkimiz ile barışık olsa bile; organlarımız, sağlığımız ile hiçbir zaman barışık olmadı, olmuyor. Bana zarar veren bir şey ile nasıl bir birliktelik kurabilirimki sorusu üzerinde yoğunlaşarak kendi içimde bu ifadeyi dışladım. Dışarıya çıkmak istemedim, denize girmek istemedim, daha neler neler… Gel gelelim icraatta ne yaptığım, yapabildiğime… ‘Kocaman bir hiç’…

İnternette gezinirken P90X’i tanıma fırsatım oldu, hareketleri ve değişimleri görüp gaza gelip bir heves ile siparişimi verdim, çok hızlı bir şekilde elime ulaştı. Sonradan ekipman talep ettim, sağolsun Aykut Hoca onu da yolladı. Sonra ne mi oldu.. O bana baktı ben ona baktım :)) İlk günümde 8. DVD vardı, ilk yarım saat geçti, evet tabii ki de teorik olarak… Bir de bana sorun nasıl geçti Eren diye… “Yapılmaya” çalışılan hareketler mi dersiniz, yarım yamalak yapılan hareketler mi, yapılamayan hareketler mi derken yarım saatten sonra moralim bozuldu bıraktım. İtiraf ediyorum ki, 90 kilo ile bu hareketleri yapmaya çalışmak hiç eğlenceli ve kolay değildi.

Bugün siteye girdiğimde Teoman Abi’nin bloğunu okudum, değişimlerini gördüm. Photoshop ile ilk gün resimleri değiştirilmeye çalışılsa bile, şu andaki fotoğraftaki kadar mükemmel olamazdı heralde, hayran kaldım, burdan da kendisini tebrik ediyorum tüm içtenliğimle. Fakat ben tebrikden ziyade teşekkür ediyorum çünkü oturup bu yazıyı yazmama, öz eleştiri anlamında kendimle yüzleşmeme ve kendime itiraf edemediklerimi açıklamama neden olduğu için. Benden daha kilolu olmasına rağmen, benim gibi saçma bahaneler ile “hayallerini” yarım saatte satmamış, burası çok önemli.

Uzun uzun düşündüm, test çözerken yapamadığım bir soru olduğunda “aaa olmuyor demek ki” deyip okumaktan vazgeçmeyip, sınava hazırlandığıma göre; aynı düşünce tarzını niye bedenim için uygulamadım, uygulayamadım bilmiyorum. Ben P90X’in felsefesini anlayamamıştım, “sen elinden gelenin en iyisini yap, gerisi önemli değil”. Bu söze Teoman Abi’nin değişimini görerek inandım, keşke Aykut Hoca başta olmak üzere birçok kişinin hep söylediği bu söze daha önceden kulak verseydim; demiyorum çünkü keşkeleri dile getirmek bile vakit kaybı, icraat lazım.

Bugün itibari ile kendime söz verdim, ve bu sözü ortak değerler uğruna emek verdiğimiz ablalarımın, abilerimin, arkadaşlarımın önünde vereyim dedim. Kilo vereceğim diye söz vermedim, o hareketleri fit bir vücut ile yapabilmek adına elimden gelenin en iyisini yapacağıma dair söz verdim, bu yeterli bir açıklamadır sanırım :)) Bugün itibari ile de ilk günümü tamamladım. Yalnız 8. DVD’yi yaparken bir hayli zorlandım çünkü hareketlerin asıl versiyonunu yapmaya çalışıyordum ve siteyi biraz karıştırıp “Neden Kolay” serisine göz gezdirdiğimde gerekli cevabımı aldım.

Değerli vaktinizi ayırıp, yazımı okuduğunuz için hepinize çok teşekkür ediyorum, aylık paylaşacağım değişim bloglarımda görüşmek dileğiyle…