11 günlük P90X maceram, sol baldırımdaki lif kopması yüzünden 17 gündür beklemede idi. Motivasyonum kaybolmasın diye her gün siteye girip muhteşem transformasyonları izlemeye devam ettim. Bu gün itibariyle ağrım geçmiş durumda. Dört gözle akşam olmasını bekliyorum ki tekrar antrenmanlara başlayayım.
Yalnız bu defa “öküze özenen kurbağa” gibi olmamaya gayret edeceğim. Limitlerimi öğrenmiş oldum bu sakatlık sayesinde. Her bünyenin hareketlere verdiği tepkiler farkldır. Her ne kadar 21 yıllık profesyonel sporculuk hayatım olsa da yaş ve hayat şartlarını da hesaba katarak devam etmek gerekir diye düşünüyorum. 25 Yaşındaki bir gencin hareketlere adaptasyonu ile 38 yaşındaki bir gencin (bu genç benim :))) uyum süreçlerimiz ve aldığımız verimler farklı olacaktır en nihayetinde.
Dolayısıyla sil baştan 1/90 :) Ve 90/90’da görüşmek dileğiyle :)
Deniz Hocam Selamlar,
P90X’i sakatlık, vakitsizlik ya da keyfi sebeplerden yarım bırakmak çok nadir görülen bir durum değil. Ama yeniden başlayacak gücü ve motivasyonu bulduysanız, kuşkusuz bu sefer bitirecek güç de içinizde mevcuttur.
Yürekten başarılar…
Aykut Hocam size de selamlar,
Öncelikle yazmış olduğum bir maili başlık olarak bu sitede görmekten dolayı mutluluğumu belirtmek isterim. Şu anda saat 23:50 ve tahmini 5 dakika sonra 2. dvd peşinde atlayıp zıplıyor olacağım. İnsanın kendini bir şeye inandırması zor. Ancak başkaları senden daha önce sana inanıyorsa bu durum sonuca ulaşmadaki motivasyonu bir kat daha arttırıyor.
Günde size yüzlerce mail geliyordur eminim. Hepsi ile ayrı ayrı ilgilenmeniz ve de kendini başarmaya adamış ancak bu güne kadar sonuca ulaşamamış insanları sonuca ulaştırmanın verdiği hazla beslendiğinizi düşünüyorum.
Sizi şahsen tanımıyorum ama umarım bir gün o imkanı da bulurum.
İnandığınız için teşekkürler, ilginiz için teşekkürler, desteğiniz için teşekkürler…